Het bruidspaar dat mij deze week als fluitist tijdens hun huwelijksdag boekte had “musical” als de rode draad van hun mooiste dag. Songs uit onder andere Tarzan, Elizabeth en Jackyl and Hyde vormde hierin de basis. De afgelopen weken had ik er al zeer geslaagde demo’s van opgenomen. En mede hierdoor was er met het bruidspaar een leuke en spontane relatie opgebouwd. Dat het echter zo mooi en bijzonder zou worden had ik vooraf niet durven dromen.

Afgelopen dinsdag was het dan zover. Het begon al met mijn aankomst in de trouwzaal van het stadhuis te Leiden. Bij entree waren de woorden stijlvol, historisch en romantische gelijk de eerste die bij me op kwamen. Direct na het plaatsen van de, haast gebruikelijke, foto’s op mijn sociale media pagina’s bereikte mij de eerste reacties die mijn gevoel rechtvaardigden. Een goede vriendin herkende de locatie omdat haar ouders er ook getrouwd waren. Op de door haar toegezonden foto’s was zichtbaar dat de tijd niets aan het uiterlijk had veranderd. Alles ademde nog steeds dezelfde sfeer. Zelfs de stoelen en bankjes stonden nagenoeg op dezelfde positie als 40 jaar geleden. Bij mijn soundcheck bleek dat de zaal bovendien beschikte over een bijzonder mooie akoestiek. De ruimte was in staat om mijn klanken te omarmen. De fluit hoefde niet te worden versterkt maar vormde met de achtergrondband toch een prachtig geheel. De vraag van een beambte of ik zanger Rinus was werd dus al snel beantwoord. Ik kreeg het gevoel dat het deze middag wel goed zou komen. Dan de ceremonie zelf. Nadat de gasten onder mijn spel hun plaatsen hadden ingenomen werd de bruid aan de hand van haar vader binnen gebracht. Dit is wat mij betreft één van de mooiste manieren om een ceremonie te beginnen. Het moet als vader een bijzonder en emotioneel moment zijn je dochter op deze wijze weg te geven. Nadat mijn begeleidende song was afgelopen nam de trouwambtenaar het woord. Een man die het vak van BABS werkelijk tot een kunst heeft verheven. Hoe knap is het als je een bijna compleet levensverhaal kan brengen zonder dat het eentonig wordt. Persoonlijke woorden werden afgewisseld met een dosis humor waar menig cabaretier nog een puntje aan kan zuigen. Tijdens de ceremonie speelde ik verder nog tijdens het tekenen van de acte en bij einde feliciteren van het bruidspaar.

Omdat ik in het tweede gedeelte van de dag nog een optreden mocht verzorgen had ik de speciale eer uitgenodigd te zijn bij het diner. Naast de culinaire verwennerij was ik getuige van vele liefde -en respectvolle woorden. Ik werd geraakt door de wijze waarop zowel bruidspaar als ouders hun band naar elkaar uitspraken. Het was me meer dan duidelijk dat ik te gast was in een zeer warm nest. Na de tweede muzikale invulling eindigde mijn inbreng aan deze dag. Eén die een bijzondere plaats in mijn herinnering zal innemen.

Geschreven door: Fluitist Paul Smithuis