Vianne Boer (22) stapte op 4 april met haar vriend Johan van Leerdam (23) in het huwelijksbootje. Ze trouwden in het Hofje van Mevrouw van Aerden, in Johan’s woonplaats Leerdam. De kerkelijke inzegening vond plaats in Vianne’s woonplaats Lopik en het gezellige en persoonlijke feest werd gehouden in De Middenhof in Nieuwegein.

Vianne en Johan ontmoetten elkaar via een gezamenlijke vriendin bij het uitgaan. De klik was er direct. Vier jaar later kopen ze een huis en gaan ze trouwen. Het is een traditionele en knusse bruiloft. “Mijn vader heeft me weggegeven, mijn vriendinnen verzorgden de lunch en mijn schoonzusjes waren ceremoniemeester. We hebben de bruiloft heel persoonlijk gemaakt en veel dingen zelf geregeld.”

Haar wekker gaat om half zes. Vandaag is het eindelijk zover! Ze begint de grote dag alleen en ontbijt met een croissantje, dat haar moeder voor haar heeft gekocht. Wekenlang sliep ze slecht en had ze nare dromen, maar vannacht heeft ze heerlijk geslapen. Amper een uur later hoort ze een auto op de oprit: kapster Malou is er al. Anderhalf uur lang is er volledige aandacht voor het kapsel en de make-up van Vianne.

Om acht uur stopt er een tweede auto: een glimmend zwarte BMW M3. Johan komt haar ophalen om foto’s te maken. Eerst van Vianne’s paarden, daarna is de tractor van Johan aan de beurt. Ondertussen worden de eerste daggasten ontvangen bij Johan thuis.

Er wordt koffie gedronken met de daggasten voordat ze naar het gemeentehuis vertrekken. Vianne heeft duidelijk last van zenuwen en laat weten dat ze het inlopen van de zaal het engst vindt. “De geloften hebben we door de trouwambtenaar laten opzeggen, in verband met onze emoties. Ze vertelde zo mooi, dat de gasten bijna zaten te huilen.”

Wanneer het zusje van Johan de ringen brengt gebeurt er iets grappigs: de ringen willen niet van het kussentje af. Het zorgt voor wat zenuwachtig gelach tot de trouwambtenaar de ringen bevrijdt. Na de huwelijkssluiting worden foto’s bij het Hofje van Mevrouw van Aerden gemaakt.

Na de lunch bij Vianne thuis verzamelen het bruidspaar en de daggasten zich in de kerk voor de inzegening. Bij het wegrijden is er nog een blooper: Johan geeft iets teveel gas en het bloemstuk valt van de auto. “We reden de dijk af en toen viel ‘ie eraf. Ach, we konden er wel om lachen.”

Na de inzegening is het tijd voor taart en een borrel bij De Middenhof, een prachtige oude boerderij met rieten dak. “De locatie paste heel goed bij ons, we zijn beiden op een boerderij opgegroeid.”

Het diner vindt ook plaats in De Middenhof, waarbij de gasten bij elke gang uit twee gerechten kunnen kiezen. De tijd vliegt en om half negen is het alweer tijd voor de receptie en het feest. De gasten hebben bier voor Johan en apenkoppen voor Vianne.

De ceremoniemeesters geven het bruidspaar een feestgids, een huwelijksreceptenboek, een fotoboek en een fotolijst van het vrijgezellenfeest. De slotvraag van de quiz luidt: “Hoeveel kippen zitten er in het kippenhok van Johan en Vianne?” Het bruidspaar snapt niks van de vraag: de vier kippen zijn het cadeau voor het nieuwe kippenhok van het stel.

Om twaalf uur is het feest afgelopen en vertrekken Vianne en Johan naar een luxe hotelkamer. ’s Ochtends bij het uitgebreide ontbijt genieten ze na van hun kleine, knusse bruiloft.

Op 14 juni trouwen Sylvia Mirrer en John Jagt met elkaar, maar er zit wel een luchtje aan hun bruiloft: dat komt door het visthema. John is gek op vissen en Sylvia op John, dus organiseert ze een bruiloft in teken van zijn favoriete sport.

Het begon eigenlijk met een vissersgrapje: een bruid die een man aan de haak slaat. Het kersverse bruidspaar vond dat zo leuk dat ze hun bruiloft helemaal in visstijl hebben gevierd.

Sylvia en John gaan een hele tijd terug. Zij ontmoette hem via een wederzijdse vriendin, die bij John in de hengelsportzaak werkt. Ze kletsen vaak bij, waarbij Sylvia ook John zag. Liefde op het eerste gezicht was het echter niet: Sylvia had een vriend en John was getrouwd. Uiteindelijk werden ze allebei vrijgezel. Als partners in crime gingen ze wel eens stappen, met veel gezelligheid maar zonder het idee om samen iets te beginnen.

Langzaam maar zeker worden ze compleet verliefd en ruim zeven jaar later wil Sylvia trouwen. “John hoefde niet per se, hij was al eens getrouwd geweest. Maar ik vond het zo leuk om te trouwen met alles erop en eraan, dat hij me dat graag gunde.”

De dag begint rustig. Als om 6 uur de wekker gaat, heeft Sylvia tijd nodig om wakker te worden en koffie te drinken. Samen met John eet ze aan het aanrecht een boterhammetje – rust om te zitten heeft ze niet. Ze heeft spierpijn en zelfs hartkloppingen. De kapster Denise Deltenre, tevens vriendin en getuige, arriveert om half negen. Pas dan gaan de hartkloppingen weg. “Toch was ik niet zenuwachtig, ik heb heerlijk geslapen. Ik wilde vroeg naar bed, maar dat lukte niet. Met het risico op wallen in mijn achterhoofd ben ik uiteindelijk gaan slapen.”

Met de komst van de kapster verdwijnt John: hij mag er niet bij zijn als Sylvia haar jurk aantrekt. Even later haalt hij haar op met de Amerikaanse trouwauto en rijden ze naar hun fotolocaties: de mooie tuin van De Oliphant, de hengelsportzaak, waar ook het Visblad foto’s maakt en Charloisse hoofd in Rotterdam-Zuid. De hengel en het schepnet van John zijn ook mee. Na afloop gaan ze naar De Oliphant, waar ze worden onthaald door vrienden en familie.

Naast de taarttopper van de vissende bruid die ook op de trouwkaart stond, zijn er ook bellenblazen en trouwbedankjes met dezelfde afbeelding en pastilleblikjes met dropvisjes. Achterin de trouwauto ligt crèmewit tule met kussende vissen en achter de auto hangen lege blikjes en schuursponsjes met vissen erop.

De plechtigheid verloopt met veel humor. Bij het verlaten van de zaal speelt er een kerstliedje: Sylvia en John zijn allebei gek op kerst. Het bruidsboeket is extra bijzonder voor Sylvia, want de ketting met medaillon van haar hond die ze altijd draagt, is verwerkt in het boeket.

Het diner, feest en taart eten vindt plaats in Partycentrum ’t Veerhuys, dat op een bruin café lijkt. Met ongeveer 160 gasten is het een gezellig en swingend feest. Om 1 uur is het afgelopen en vertrekt Sylvia met een klein groepje naar huis, om daar haar voordeur met afzetlint aan te treffen.

Sylvia moet hoognodig naar het toilet, maar moet eerst door het lint. De voordeur is snel genoeg vrij, maar de hal en de woonkamer zijn ook versierd met afzetlint en confetti. Net zoals de trap en het bed… Sylvia moet er hard om lachen en gaat uiteindelijk om 5 uur slapen. Ze droomt nog steeds na over haar bruiloft en heeft er ook een eigen pagina over gemaakt.