Samen de taart aansnijden, ‘something blue’ dragen of blikjes aan de achterbumper van de trouwauto: het zijn allemaal ideeën om je bruiloft te doorspekken met tradities. Welke bruiloft tradities hou jij in ere en wat betekenen deze tradities eigenlijk?

Niet kijken!

Een bekende traditie waar tegenwoordig nog steeds veel stellen betekenis aan geven: de trouwjurk blijft tot de grote dag geheim voor de bruidegom. Als hij de trouwjurk voor de huwelijksdag ziet, zou dat ongeluk brengen.

Iets lenen…

Je hebt ook vast wel eens gehoord van de uitdrukking ‘Something old, something new, something borrowed, something blue…’. Deze Engelse traditie staat symbool voor continuïteit en het leven voor je huwelijk (something old), een hoopvolle en optimistische toekomst na het jawoord (something new), een toekomst vol weelde (dankzij het geleende item) en een toekomst vol trouw en bescheidenheid (something blue).

Rijst

Je kent het wel: jullie hebben elkaar net het jawoord gegeven en je komt het stadhuis uit lopen en dan begint iedereen rijst te gooien. Dat hoort er echt bij! Maar waarom eigenlijk? Met deze traditie wensen de gasten je veel geluk en vruchtbaarheid toe. Het gooien van rijst is een Oosterse traditie. Geen fan van rijst? Deze wordt vaak vervangen door het gooien van bloemblaadjes.

Samen aansnijden

Dan op naar het feest, waar jullie de taart aansnijden. Iedereen doet dat samen, maar waarom eigenlijk? Het gebaar staat symbool voor verbondenheid: de man legt zijn hand op die van de vrouw tijdens het snijden, wat symboliseert dat hij altijd achter haar zal staan.

Blikjes achter de auto

Na het feest op naar huis of het hotel. Vaak gaat dat niet ongemerkt, want dan zijn er blikjes aan de achterbumper van de auto gebonden. Dit ritueel is bedoeld om boze geesten te verjagen die het geluk zouden kunnen verstoren.

Die drempel…

Eenmaal thuis na de bruiloft draagt de man de vrouw over de drempel; nog zo’n bijzondere traditie die stamt uit vroegere tijden. Door een bruid over de drempel te dragen, werd eventueel ongeluk, dat de bruid met zich meebracht, afgewend.

Tekst: Daphne Doemges-Engelen