Eigenlijk vind ik maar weinig moeilijker dan het vinden van het juiste huwelijkscadeau voor een aanstaand bruidspaar.



Natuurlijk wordt het ons gelukkig ook zeer regelmatig gemakkelijk gemaakt want negen van de tien keer dat er bij ons een uitnodiging voor een bruiloft in de bus valt, zie ik daar als cadeau-wens het bekende envelopje. Een bruiloft vieren kan een kostbare aangelegenheid zijn en dan helpen die enveloppen best lekker.

Deze keer echter, moest ik al mijn creativiteit uit de kast halen. Vrienden van ons stapten in het huwelijksbootje en ditmaal zag ik geen geruststellend envelopje op de uitnodigingskaart. Er stond helemaal niets. Geen tip, geen aanwijzing, geen wens dus wat doe je dan? Je belt met de aanstaande bruid om te vragen waar we ze nu eens heel blij mee zouden kunnen maken. ‘Nee joh’, was het antwoord.’ Wij hoeven helemaal niets. We zijn gewoon heel blij als jullie komen. Dat is voor ons het cadeau. Neem alleen je goede humeur maar mee.’

Ik zucht eens diep want deze vrienden hebben inderdaad geen envelopjes nodig en wat geef je een stel die alles al heeft of het zelf met groot gemak bekostigen kan? Dat is altijd een moeilijke. Ze eten graag buiten de deur dus zal ik een dinerbon voor ze halen? Nee! Te suf. Een hele goede fles whisky dan want daar zou ik de bruidegom beslist blij mee maken. Nee, dat is ook niet leuk. Het moet een cadeau voor beiden zijn. Een Wellness-bon dan? Een high tea voor twee misschien? Ach, nee. Zouden ze dat nu leuk vinden? Een boekenbon? Te saai! Iets voor het interieur dan? Nee,te persoonlijk. Bloemen? Een plant?… Nee, nee, nee…

En hoe ik ook nadacht. Ik kwam er niet uit. Van pure frustratie speurde ik rond op het internet, liep de ene na de andere winkel in en was zo ongeveer de wanhoop nabij want de grote dag naderde met rasse schreden. ‘Weet je wat je doet?’, opperde mijn partner toen hij me zag zweten achter de computer. ‘Geef ze een paar staatsloten. Dat is spannend. Je geeft ze een cadeau in de vorm van hoop en stiekeme verwachting.’ Eigenlijk vond ik het een superidee en ik hou hem in gedachten voor een volgende bruiloft want deze vrienden hebben geld als water en dan is het effect weg, lijkt me.

Uiteindelijk heb ik gekozen voor een -champagne ontbijt op bed- bon van een goede cateraar hier in onze stad. Ach, ja. Je moet wat, dacht ik en deponeerde de bon tijdens de bruiloft op de cadeau-tafel. Drie weken later kwam er een bedank kaartje van het nieuwbakken echtpaar. ‘We hebben genoten van het ontbijt en hebben er twee uur over gedaan. Dank je wel, vrienden.’Gelukkig! Missie geslaagd maar ik hoop dat er op een volgende uitnodiging weer een envelopje staat.

Tekst: Anne Pennekamp, auteur van Reisgids Malaga