We weten natuurlijk wel wat er allemaal komt kijken bij de voorbereidingen van een huwelijk en dat is niet kinderachtig. Menig maal ben ik op pad geweest met bloednerveuze vriendinnen, bruiden in de dop, om ze bij te staan in hun zoektocht naar de ideale jurk, de meest spectaculaire bruidstaart of de perfecte trouwlocatie. Zelfs mijn aller stoerste vriendin, een vrouw die voor de duivel nog niet bang is, heb ik zowaar een paar keer wit zien wegtrekken van de pure zenuwen.



Want wat als de zorgvuldig uitgekozen jurk op de grote dag niet meer past? ‘Vanaf vandaag eet ik niets meer hoor’, sprak vriendin R me met een rood aangelopen gezicht van de opwinding toe terwijl de coupeuse de jurk op haar lichaam aan het afspelden was voor het mooiste resultaat.

‘En wat als straks de taart omvalt?’, sprak een andere vriendin toen ze na eindeloos wikken en wegen gekozen had voor een roomwitte en met snoep-pareltjes versierde taart van vijf verdiepingen.

‘Anne, kijk dan toch’, riep ooit een bruid mij op de grote dag zelf toe en duwde haar zorgvuldig gemanicuurde hand onder mijn neus. ‘Het zijn net worstjes! Mijn vingers zijn zo opgezwollen. Die ring past straks echt niet meer om mijn vinger.’

En zo kan ik nog uren doorvertellen. Heb ik wel voor de juiste DJ gekozen? Zijn die corsages echt niet te tuttig? Heeft de cateraar me nu wel goed begrepen? Vond jij mijn proefkapsel echt niet te stijfjes?

De bruid in spé neemt me natuurlijk niet voor niets mee op sleeptouw want ze kent me. Zodra het stressniveau stijgt tot ongekende hoogten word ik kalm. IJzig kalm. Zo snel ik kan, haal ik haar zonder pardon weg uit de stress omgeving om haar vervolgens mee te tronen naar een vrolijke, bruids-vrije plek. Bij voorkeur naar een goed Grand Café. Ik voorzie mijn bibberende vriendin en mijzelf van een goed glas wijn en bestel een paar lekkere hapjes want dat helpt natuurlijk altijd.

Ik tover pen en papier uit mijn tas en dan gaan we praten. Dat wil zeggen: Ik laat HAAR praten en ondertussen schrijf ik met haar mee. Vervolgens zet ik alle verzamelde gruwelscenario’s vliegensvlug op een rijtje om daarna te beginnen aan het denken in oplossingen. Samen. En geloof het of niet…. het werkt altijd.

Dat de ober ondertussen onze glazen goed gevuld houdt werkt natuurlijk ook in ons voordeel en ja hoor, een paar uur later bekennen we elkaar (een tikje beneveld) dat het allemaal zo’n vaart niet lopen zal. ‘Ach ja…Wat kan er nu helemaal gebeuren op zo’n dag’, spreekt mijn bruids-vriendin zichtbaar opgelucht en zo is het volgens mij maar net.

Ben je op zoek naar een weddingplanner? Kijk dan eens bij onze professionals

Tekst: Anne Pennekamp